Babası da Geç Konuştu!!!

Arda uzun yıllar beklenen bir çocuk olarak dünyaya gelmişti. Annesi ve babası uzun ve yorucu bir tedavinin ardından Arda ile tanıştıklarında tabiri caizse dünyalar onların olmuştu. E hal böyle iken Arda sıradan bir çocuğun gördüğünden fazla ilgi görüyor, istekleri ve ihtiyaçları o dile getirmeden yerine getiriliyordu. Bu durumu biraz abartan ailesi artık Arda’nın adına kararlar vermeye başlamıştı bile. “O istemez, o sevmez” gibi ifadeler dillerine pelesenk olmuştu bile. Yıllarca hayalini kurdukları evlatlarını kendilerince mükemmel olarak yetiştirmeye çalışırken, Arda’nın deneyimler yaşamasına fırsat vermiyorlardı.

Günler haftaları haftalar ayları kovalıyor Arda gittikçe büyüyordu. Yaşıtlarına göre dil gelişiminde bir gerilik olmasına rağmen aile her şeyin kusursuz olduğunu düşünüyordu. Yaşıtları tek kelime ile ihtiyaçlarını ifade edebilirken Arda hali hazırda tekrarlayan hecelerle konuşuyordu. Büyüdükçe ihtiyaçları farklılaşıyor artık annesinin ve babasının ona sunduklarının ötesinde ihtiyaçları oluyordu. Kelime hazinesinin yetersizliği ihtiyaçlarını dile getirmede yetersiz olduğu için çoğu zaman öfke nöbetleri geçiriyor, bu nöbetler çoğu zaman birkaç saat sürebiliyordu.

Arda artık kreş yaşına gelmişti. Ağzından dökülen sınırlı sayıda kelime ve birçoğunun yanlış telaffuzu onun için büyük bir problemdi. Annesi ve babası durumu önemsiz görmeye devam ediyorlardı. “Onun babası da geç konuşmuş, dayısına çekmiş oda böyle az konuşurdu” gibi avuntularla sorunu görmezden geliyorlardı.

Artık Arda için dünya genişlemiş el bebek gül bebek yaşadığı evinden farklı olarak gittiği belli sorumlulukları olan bir okulu vardı. Daha önceden duymadığı yüzlerce kelime duyuyordu. Bunları anlamak onun için büyük bir sorundu. Öyle ki birçoğu birbirine benziyordu. Yüzlerce farklı ses kulaklarını adeta tırmalıyordu. Bu sesleri ayırt etmek gittikçe zorlaşıyordu.

Arda’nın da farkında olmadığı ama öğretmenlerin fark ettiği başka bir sorunu daha vardı. Arda öğretmenlerin verildiği yönergelere uymuyordu. Onların söylediği şeyleri sanki bilerek duymuyormuş gibi geliyordu. Evet, çoğunu duymuyordu diyebiliriz. Ama Arda da bu durumun farkında değildi. O sesleri beyni işlemiyordu. Öğretmenleri defalarca onu karşılarına alıp konuşmuşlar ama Arda’nın tutumu yine aynıydı değişmiyordu. Dinliyor gibi görünüyor ama duymuyordu. Hele ki ortamda çocuklar biraz gürültü yaptılarsa bırakın başkalarının konuşmasını anlamak çıkan o sesler adeta kulağını tırmalıyordu.

Okuldaki öğretmenler aileye sürekli bir sorun olduğunu ifade ediyor, aile ise biricik çocuklarının hiçbir sorunun olmadığını onun dedesinin de geç konuştuğunu ifade ederek bütün yardım kanallarını tıkıyordu. Arda gittikçe büyüyen yaşı ve hayatını geçirdiği alanların çeşitlenmesiyle daha fazla konuşmaya ihtiyaç duyuyor bu eksikliği gün geçtikçe onu daha hırçın bir çocuk haline dönüştürüyordu.

Artık ilkokula başlama yaşı gelmiş ama yaşadığı konuşma problemleri de yaşıyla doğru orantılı olarak artmış her ne kadar kelime hazinesi biraz olsun genişlemiş olmasına rağmen çevresinden duyduğu sesleri işlemede yaşadığı zorluk adeta konuşurken kendi dilini oluşturmasına neden olmuştu. Çevresindeki kişilerin çoğu onun ne dediğini anlamıyordu.

Okuma-yazma sürecinde çok zorlanıyordu. Zayıf işitsel farkındalığı onun sesleri, heceleri anlamasında çok büyük engeller oluşturuyordu. İşitsel dikkatinin zayıf olması öğretmenini ve arkadaşlarına anlamasına engel oluyordu. Tüm bu sebepler okuma-yazma için gerekli olan kod çözme becerisinin gelişmesinde büyük bir engel, bir dağ gibi karşısında duruyordu. İşin en kötü tarafı ise ona yardım edecek hali hazırda kimseyle tanışmamış olmasıydı.

Akademik başarısında istediği verimi alamayan ebeveynler artık Arda’nın yaşadığı problemin ciddiyetini anlamışlardı. Tabi ki bunda en büyük etken akranlarının okuma-yazmaya başlaması ve aile sohbetlerinde artık Arda’yı öve öve bitiremiyor olamamalarıydı. Ama nereden başlayacakları noktasında hiçbir fikirleri yoktu. Bir dizi işitme- konuşma testinden, zekâ testlerinden sonra sorunun işitsel duyu bütünleme sürecinde olduğunu öğrendiler. Sorunun çözümü için bir profesyonelden yardım alarak süreci takip ettiler.

Arda kısa sürede aldığı yardımında etkisiyle sorunun üstesinden başarıyla geldi. Eksiklerini tamamladı. Artık arkadaşlarıyla iletişimi daha güçlü, öfke nöbetleri yaşamıyor, zaman zaman özellikle yeni öğrendiği kelimelerde problemler yaşasa da bunu artık kendi başına çözebiliyordu.